ΠΑΟΚ-βαζελινακος

ΜΙΖΕΡΟΙ ΓΚΡΙΝΙΑΡΗΔΕΣ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΨΥΧΟΙ

ΜΙΖΕΡΟΙ ΓΚΡΙΝΙΑΡΗΔΕΣ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΨΥΧΟΙ

Αυτή ρε αδερφέ δεν είναι συμπεριφορά του Παοκτσή όπως τον έχω πλάσει εγώ στο μυαλό μου.

Ο δικός μου ο Παοκτσής δεν είναι ανάποδος,δυσκοίλιος,προβληματικός .

Δεν είναι στριμμένος,είρωνας , μικρόψυχος και κυρίως δεν είναι αχάριστος .

Σε παρακολουθώ καιρό τώρα.Εσένα και άλλους σαν και σένα.

Ποτέ δεν χαίρεστε με τίποτα .Όταν όλοι εμείς μετά από τόσα πέτρινα χρόνια ξεφύγαμε και γέλασε λίγο το χειλάκι μας ,από το δικό σου δεν έφευγε με τίποτα εκείνη η ξυνίλα,η φαρμακίλα.

Αγέλαστος πάντα και σοβαροφανής ,δεν σταματάς να ρίχνεις σπόντες, μπηχτές, προσβολές,ειρωνίες και πισώπλατες μαχαιριές ,όπου και να βρεθείς.

Στα καφενεία,στα φόρουμ του ιντερνέτ,στα πεζοδρόμια.

Πάντα κάποιος σε φταίει.Είσαι ο καλύτερος σύμμαχος των άσπονδων φίλων μας των σκουληκιών.Βαρέθηκα βδομάδες τώρα οι απανταχού οπαδοί του ρούλη να πιπιλίζουν σαν καραμέλα τα μανιφέστα σου .Τις έχουν κάνει Ευαγγέλιο ρε αδερφέ.Τα σλόγκαν σου τα μάθανε νεράκι.

Δεκάδες αρειανοί κάθε βδομάδα με κοροιδεύουν που θα χειροκροτάω τον κοντό που έβριζα ,Με ειρωνεύονται για το κελεπούρι τον Κούτσια που το ξεσκίσατε το παιδί ,δεν τον αφήσατε μιά πιθαμή χώρο να πάρει λίγο τα επάνω του ψυχολογικά.

Σου φταίει ο Κόλκας,ο Γρηγοριάδης,ο Μπούζας,ο Βιολίδης,ο Θανάσης,ο κοντός,ο Ολα Παοκ,ο ΑΣ ΠΑΟΚ.το paokmedia,to paokplanet

Σου φταίνε οι γκόμενες που έρχονται στην κερκίδα αντι να κάθονται σπίτι να μαγειρεύουν .

Σου φταίει ο τύπος που έρχεται στο γήπεδο και τραβάει την κερκίδα με το κινητό η βγάζει φωτογραφίες.

Αναπολείς το τότε που είσασταν 3000 άτομα στη Τούμπα και ξέρω,κατα βάθος μέσα σου παρακαλάς να ξανάρθουν εκείνες οι εποχές .

Μόνο στην μαυρίλα και την καταχνιά λειτουργεί το δικό σου μυαλό.

Για σένα εμείς που γίναμε ΠΑΟΚ τώρα που ο ΠΑΟΚ έγινε μόδα είμαστε κερατάδες που συγχωράμε τις γυναίκες μας όταν ξενοπηδιούνται .

Να ξέρεις όμως κάτι . Οι περισσότεροι από εμάς είμαστε παντρεμένοι με τον ΠΑΟΚ χρόνια πριν εσύ περπατήσεις και πολύ πρίν πατήσεις το πόδι σου στο γήπεδο.

Είμαστε ο χασάπης ,ο μανάβης,ο υπάλληλος και τόσοι άλλοι που στα προποτζίδικα παίζουν τον ΠΑΟΚ στάνταρ άσσο δεκαετίες τώρα,όταν εσύ κυνηγάς την έκπληξη στην Τούμπα με τον Λεβαδειακό.
Όχι για το κέρδος ,αλλά για να δώσεις τροφή στην μιζ'ερια σου .

PAOK | BAYERN MUNCHEN - PAOK (PENALTIES)

ΕΝΑ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΝΗΣΙΟΥ ΠΑΟΚΤΣΗ

20 Ιουνίου 2010

ΕΝΑ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΝΗΣΙΟΥ ΠΑΟΚΤΣΗ

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΕΝΑ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ,ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ

Έχω προβληματιστεί τώρα τελευταία, περισσότερο απο ποτέ, για το τί είναι αυτό που τελικά περιμένει και θέλει ο σημερινός ΠΑΟΚτσής απο τον σημερινό ΠΑΟΚ. Όλοι έχουμε τις οικογένειές μας, την σκληρή καθημερινή μας μάχη στην δουλειά μας, τα ζόρια μας, τα χρέη της πιστωτικής μας, και χίλια άλλα δύο... Τουλάχιστον οι περισσότεροι απο εμάς. Μέχρι σήμερα όμως, με καθολική οπαδική διάθεση περισσότερο παρά με ρομαντική προδιάθεση, ήθελα να πιστεύω πως όλοι οι οπαδοί του ΠΑΟΚ νoιαζόμαστε για το καλό του ΠΑΟΚ και μόνο για το καλό του. Για το παρόν του και το μέλλον του. Όμως μπορώ να πώ, μετά απο 18 χρόνια ενεργής και συνειδητής οπαδικής ταυτότητας, αρχίζω να έχω σοβαρές αμφιβολίες..

Περάσαμε τα πέτρινα χρόνια του Βουλινού. Περάσαμε την αναξιοπιστία του Μπατατούδη. Περάσαμε τον εξευτελισμό του Γούμενου. Και παρ'όλο που μέσα σε αυτή την εικοσαετία ο ΠΑΟΚ μας πρόσφερε αγωνιστικές εκλάμψεις μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού, ο Λαός του φάνηκε πως δεν πτοήθηκε, αλλά αντιθέτως πολλαπλασιαζόταν..

Την ίδια ώρα που στα μέσα του '80 οι οπαδοί του Βάζελου λέγανε στα παιδιά τους "βλέπεις τί μεγάλη ομάδα είναι ο παναθηναϊκός και κερδίζει το πρωτάθλημαι" ώστε να αναθρεύουν νέους οπαδούς, ο ΠΑΟΚτσής μιλούσε στο παιδί του για προσφυγιά, για καθαρή μαγκιά και για αίσθημα δικαίου. Αυτή η διαδρομή είναι που μας οδήγησε σε αυτή την πολύ μοδάτη εκφραση που λέμε συνέχεια πλέον,"δεν γίναμε ΠΑΟΚ απο τους τίτλους αλλά απο την ιδέα και τις αξίες που αντιπρωσοπεύει ο ΠΑΟΚ".

Με αυτή την ανατροφή γαλουχήθηκα και εγώ στα στενά του Αγίου Θεράποντα, στην Τούμπα, στις αρχές του '80. Με αυτή την προσέγγιση έχτισα την πρώτη μου οπαδική φιλοσοφία σαν ΠΑΟΚτσής. Το είχα καμάρι μου και τιμή μου: Δεν με ένοιαζε αν ο ΠΑΟΚ έπαιζε στην Αθήνα ή στην Κρήτη. Δεν με ένοιαζε αν ο ΠΑΟΚ ήταν 1ος ή 10ος. Δεν με ένοιαζε αν ο ΠΑΟΚ είχε τον Φαν Ρόυ στο δυναμικό του ή τον.. Τσουρέλα. Εγώ θα πήγαινα να δώ τον ΠΑΟΚ όπου και να έπαιζε, ότι καιρό και να έκανε, ότι και να γινόταν!

Το μόνο που θα μπορούσε να με σταματήσει κάποιος ως έφηβο στις αρχές του '90 να πάω να δώ τον ΠΑΟΚ στον Ναό, θα ήταν αν ...με κλείδωνε κάποιος στο σπίτι, όπως έκανε...η μάνα μου, για να μην "αλητεύω" (..αν και πάλι με τη βοήεια του φίλου μου του Μάρκου απο το διπλανό μπαλκόνι πάντα θα βρίσκαμε τρόπο ώστε να πεταχτώ στο σπίτι του και να πάμε μαζί στο γήπεδο).

Βλέπετε, για εμάς που είμασταν πιτσιρικάδες στα τέλη του '80 και που ίσα-ίσα προλάβαμε το τελευταίο πρωτάθλημα του ΠΑΟΚ μας, δεν είχαμε και πολλά εξωαγωνιστικά να ασχοληθούμε. Δεν θυμάμαι δηλαδή τον εαυτό μου ποτέ ενδιαφέρθηκε να μάθει την οικονομική διαχείρηση του προέδρου Καλαφάτη. Δεν θυμάμαι να ασχολήθηκα καθόλου με τον ρόλο του ΑΣ στην λειτουργία της ΠΑΕ. Τουλάχιστον μέχρι τα μέσα του '90, όταν άρχισα να γίνομαι..."ψαγμένος" και να σκαλίζω το ποιός και το γιατί.

Έτσι λοιπόν, περνώντας και τα δύσκολα χρόνια του Βουλινού, του Μπατατούδη και του Γούμενου, ασχέτως αν αντρώθηκα σε καθεστώς "παρασκηνίου" στον ΠΑΟΚ, πάντοτε κρατούσα την παλιά καλή ιδέα του οπαδού ΠΑΟΚτσή: ότι και να γίνει, στο γήπεδο εγώ θα πηγαίνω να βλέπω την ΠΑΟΚαρα μου. Και για τα όποια λίγα παιχνίδια κράτησα "αποχή" απο το γήπεδο ως αντίδραση στον εκάστοτε πρόεδρο, το έκανα περισσότερο γιατί ακολούθησα την πλατιά μάζα του Λαού ώς έφηβος, παρά γιατί πραγματικά το ήθελα..

Περάσανε τα χρόνια, φτάσαμε εν έτη 2007 λοιπόν, με πρόεδρο τον Θόδωρα, και εγώ πάντα πιστός στην "παράδωσή" μου, το έχω κρυφό καμάρι.. Όταν υψώθηκε όμως το πανό στην Τούμπα "Ο ΠΑΟΚ ΠΑΝΩ ΑΠ' ΟΛΑ", αν και μου άρεσε, το θεώρησα κάτι το δεδομένο ως μήνυμα, κάτι που το έζησα ήδη και που δεν μου εκανε ιδιαίτερη εντύπωση να το βλέπω αναρτημένο. Ήταν πχ σαν να βλέπει ένας καλός Χριστιανός μια Κυριακή έξω απο την εκκλησία έναν παπά να κρεμάει το πανό "Ο ΘΕΟΣ ΠΑΝΩ ΑΠ' ΟΛΑ". Συγχωρέστε με αν ο παραλληλισμός δεν είναι 100% ευτυχής, αλλά πάντως δείχνει ακριβώς αυτό που θέλω να εξηγήσω: το ευνόητο του πράγματος..

Παρ' όλη αυτή την ρομαντικότητα που κράτησα μέχρι και σήμερα στο μυαλό μου για τον ΠΑΟΚτσή οπαδό, πλέον με περισσή ευκολία ακούω ΠΑΟΚτσίδες αδέρφια μου να ξεστομίζουν ότι "δεν θα πάω στο γήπεδο " ή "δεν θα πάρω διαρκείας", μόνο και μόνο επειδή η διοίκηση της ΠΑΕ ΠΑΟΚ δεν πράττει αυτά που ο ίδιος θα ήθελε.

Κάποιοι σημερινοί ΠΑΟΚτσήδες έχουν αναγάγει τον οπαδισμό τους σε τηλεθεασμό. Βλέπουν το γήπεδο ώς ένα χώρο θέασης. Αν δεν ικανοποιηθούν οι προσμονές τους σε αυτό που θα δούν, δεν είναι διατεθημένοι να πληρώσουν το εισητήριο του θεάματος. Η σχέση λατρείας δηλαδή έχει μετουσιωθεί σε μια εκβιαστική σχέση καπρίτσιου: Έφερες πίσω τον Σαλπιγγίδη που δεν τον θέλω; Ε τότε δεν θα έρθω στο γήπεδο! Δεν έκανες μεταγραφές παικταράδων που θελω να δω; Ε τότε δεν θα έρθω στο γήπεδο! Αύξησες την τιμή του εισητηρίου απο πέρσυ; Ε τότε δεν θα αγοράσω διαρκείας!

Ταυτόχρονα ξεχνάμε ότι εμείς είμασταν αυτοί που πιάσαμε απο το χέρι έναν άνθρωπο αγνό, άφθαρτο και ΠΑΟΚτσή, του βάλαμε την κορώνα του "Προέδρου" στο κεφάλι και του ζητήσαμε να βγάλει το κάρο απο την λάσπη.. Του υποσχεθήκαμε στήριξη. Του υποσχεθήκαμε ότι θα πολεμήσουμε μαζί του παρέα. Το μόνο που απαιτήσαμε ήταν καθαρότητα και διαφάνεια.

Ε, λοιπόν, το πρόγραμμα πηγαίνει ώς θέλαμε. Ο ΠΑΟΚ κάνει βήματα απο το καλό στο καλύτερο.

φαίνεται πως τα μειονεκτήματα του ανθρώπου αυτού που ονομάζουμε πρόεδρο (έλλειψη παραγοντικής γνώσης, ελλειπή γνώση επικοινωνίας και μάρκετιγκ) υπερκαλύπτωνται απο την βαθιά γνώση του για το ποδόσφαιρο. Ο ΠΑΟΚ κατάφερε να τετραγωνίσει τον κύκλο: γιγαντώνεται αγωνιστικά, την ώρα που το μπάτζετ του μειώνεται! Τα χρέη του προς τρίτους πληρώθηκαν. Η διαφάνεια και η καθαρότητα που ζητήσαμε τηρήθηκε. Το προπονητικό του κέντρο υλοποιείται. Τα τμήματα υποδομής του που αιμοραγούσαν άρχισαν να ορθοποδούνε.

Και μου φαίνεται ήδη απίστευτο πόσα πολλά πετύχαμε μόνο σε 3 χρόνια... όλα αυτά ακολουθώντας πιστά έναν απαράβατο κανόνα που μέχρι σήμερα νόμιζα ότι το είχα ζήσει για τα καλά: Ο ΠΑΟΚ ΠΑΝΩ ΑΠ' ΟΛΑ. Τελικά όσο ευνόητο και να ακούγεται, άλλο τόσο δύσκολο είναι να το τηρήσει κανείς. Είναι δύσκολο να βγάλεις τον εγωϊσμό σου απο την εξίσωση. Είναι δύσκολο να παραβλέψεις τα δάκρυα του θυμού σου. Είναι δύσκολο για κάποιους... Πλέον φαίνεται πιο εύκολο να κράξεις σε ένα ραδιόφωνο, να μπινελικώσεις κάτω απο ένα άρθρο, να μιζεριάσεις σε ένα πέταλο... Αλλάξανε οι καιροί...

Ο Παντελάκης κάποτε που τον ρώτησαν για την εργένικη ζωή του, είπε "εγώ έχω παντρευτεί τον ΠΑΟΚ"... Όσοι θυμούνται το τί γινόταν στις αρχές του '80 με τον πρόεδρο του ΠΑΟΚ που έφερε τους περισσότερους τίτλους, θα καταλάβουν πόσο γνώριμο είναι το σκηνικό με τον σημερινό πρόεδρο, τον Ζαγοράκη. Εγώ είμουν πολύ πιτσιρικάς τότε για να ξέρω ακριβώς το τί και το γιατί γίνεται, αλλά οι παλαιότεροι θα με επιβεβαιώσουν. Τα αναπαράγω για τους νεότερους:

Ο Παντελάκης ήταν πρόεδρος σε μια δύσκολη περίοδο στον ΠΑΟΚ, όπως όταν ήρθε και ο Ζαγοράκης σαν πρόεδρος. Η ομάδα μετά απο τους τρείς τίτλους του '70, είχε ξεμείνει απο αγωνιστική λάμψη για 9 ολόκληρα χρόνια μέχρι το '85. Μέχρι το 1984 λοιπόν υπήρχε μουρμούρα. Ο Παντελάκης ήταν προκομένος όμως. Ήξερε ότι δεν είχε τα χρήματα για να φέρει παιχταράδες στον ΠΑΟΚ. Δεν ήθελε να του δημιουργήσει χρέη. Ήθελε να πηγαίνει βήμα-βήμα. Βεβαίως όμως, ο ΠΑΟΚτσής που ήθελε τον ΠΑΟΚ πρωταθλητή και μεγάλο, δεν μπορούσε να συμβιβαστεί με τίποτα λιγότερο. Η πολύ μουρμούρα, που ξεκίνησε απο την Θύρα 4 και τον ηγέτη της τον Μανάβη, εξαπλώθηκε σύντομα σε όλους. Το βρισίδι πήγαινε σύννεφο. Ζητούσαν οι Σύνδεσμοι ακριβές μεταγραφές, παίκτες που θα μας φέρουν και πάλι το πρωτάθλημα. Ο Παντελάκης αρνιότανε να "απλωθεί"..

Το είχε καμάρι που ο ΠΑΟΚ δεν είχε πρόβλημα χρεών επι προεδρίας του. Οι Συνδεσμίτες τότε όμως ζητούσαν το αντίθετο απο αυτό που ζητάνε σήμερα απο τον Ζαγοράκη όλοι οι οπαδοί: ζητούσαν ακριβές μεταγραφές και ας δημιουργούσαμε το όποιο οικονομικό άνοιγμα!

Η μουρμούρα τελικά έγινε κράξιμο και το κράξιμο έγινε πόλεμος. Σπάζανε το μαγαζί του, του κάνανε μανούρες, τον βρίζανε. Για να μην τα πλατιάζω πολύ, ο τότε νέος πρόεδρος του ΑΣ, ο Βεζυρτζής, αφουγκραζόμενος το τί ζητούσε η μάζα του Λαού, κατάφερε να τον καθαιρέσει απο πρόεδρο (τότε ο ΑΣ είχε 4 άτομα στην ΠΑΕ και το 40% των μετοχών). Την επόμενη χρονιά βέβαια πήραμε το πρωτάθλημα, με την ομάδα που είχε χτίσει και είχε αφήσει 1 χρόνο νωρίτερα ο Παντελάκης.

Οι οπαδοί του ΠΑΟΚ λοιπόν, δεν έχουμε πάντα δίκαιο. Έχουμε πολλές φορές, αλλά όχι πάντα.. Το απαίδειξε η Ιστορία του ΠΑΟΚ, ότι η οικονομική υπέρβαση και η σπατάλη χωρίς πλάνο και πρόγραμμα, φέρνει καταστροφικά αποτελέσματα, τα οποία ακόμη πληρώνουμε.. Τότε το λάθος το είχε κάνει η Θύρα 4. Τώρα το λάθος δείχνουν να το κάνουν άλλοι Σύνδεσμοι, που παραβλέποντας πιο είναι το συμφέρον του ΠΑΟΚ ώστε να παραμείνει ανταγωνιστικός, ίσως προτιμήσουν την αποχή. Ο ίδιος ο Λαός του ΠΑΟΚ που κρατάει αυτόν τον σύλλογο εν ζωή και που του δίνει ανάσα και λαλιά εδώ και δεκαετίες, ο ίδιος αυτός είναι που (άθελά του;) βάζει και τρικλοποδιές στην ομάδα του όταν αυτή πάει να ορθοσταθήσει. Αυτή είναι μια πικρή αλήθεια..

Το να επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντως λοιπόν είναι το λιγότερο χαζό εκ μέρους μας. Το να στηρίζεις την οπαδική σου συνείδηση στο τί θέλεις ΕΣΥ, στο τί αισθάνεσαι ΕΣΥ και στο τί σου επιβάλλει η ΔΙΚΗ ΣΟΥ ιδεολογική αντίληψη για το τί είναι ο ΠΑΟΚ, αδερφέ ΠΑΟΚτσή, βάζεις τρικλοποδιά σε αυτό που εσύ ο ίδιος προσπαθείς να χτίσεις. Παραβλέπεις το τί είναι καλό για τον ΠΑΟΚ και το τί συμφέρει μακροπρόθεσμα τον ΠΑΟΚ.

Ας σταματήσουμε επιτέλους αυτή την σχέση εκβιασμού που έχουμε αναπτύξει με τον ΠΑΟΚ μας. Ας δείξουμε στην πράξη και όχι στο μπλα-μπλα την στήριξη σε μια διοίκηση που αν μή τι άλλο έχει δείξει ότι παράγει έργο και εκτελεί κατά γράμμα τις απαιτήσεις που της θέσαμε όταν αναλάμβανε. Με το να μην πάς στο γήπεδο αδερφέ ΠΑΟΚτσή, με το να μήν αγοράσεις ένα διαρκείας ενώ ξέρεις ότι τα χρήματά σου θα αγοράσουν 1-2 κιλά τσιμέντου για το χτίσημο του προπονητικού κέντρου της ομάδας, τότε σταματάς να λέγεσαι οπαδός.

Η λέξη "οπαδός" έχει την ρίζα της στην αρχαία λέξη οπάζω, δηλαδή αυτός που έπεται. Αυτός που ακολουθάει, στα νεοελληνικά.. Είσαι οπαδός; Ακολουθάς. Με μια διοίκηση που εσύ επέλεξες να κάνει το κουμάντο, δεν υπαγορεύεις, ούτε εκβιάζεις τον ΠΑΟΚ... Τον στηρίζεις και τον ακολουθάς. Η κριτική είναι σίγουρα ένα απαραίτητο συστατικό για να πηγαίνει κάποιος μπροστά. Αλλά δεν το χοράει ο νούς μου να θυσιάζει κάποιος οπαδός του ΠΑΟΚ την παρουσία του στο γήπεδο, στο όνομα μιας οποιασδήποτε κριτικής. Σαν οπαδός δεν βάζεις όρους, ούτε προσθέτεις κάθε χρόνο νέες απαιτήσεις για να παραχωρήσεις την παρουσία σου στον Ναό. Ακολουθάς!

Ο ΠΑΟΚ ΠΑΝΩ ΑΠ' ΟΛΑ και ΑΠ' ΟΛΟΥΣ!

Με τιμή,

Iskander
fcpaok.gr ADMIN


ΥΣ: «Βαδίζεις σε καλό δρόμο, αλλά πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός. Πρόσεχε μην αναλάβεις πράγματα στα οποία δεν μπορείς να αντεπεξέλθεις και φρόντισε να παραμείνεις σεμνός. Να είσαι συνετός για να νοικοκυρέψεις την ομάδα» ήταν η συμβουλή που έδωσε ο Παντελάκης στον Ζαγοράκη. (Sentragoal 3/2/2009)

Επιτέλους αυτή είναι η άριστη διοίκηση!

Ήταν κοινή ομολογία ότι η διοίκηση μας ήταν άριστη σε αγωνιστικά θέματα, χώλαινε όμως σε εξωαγωνιστικά. Και σε αυτό το πεδίο όμως φαίνεται πως τελειοποιήθηκαν δείχνοντάς μας ότι μαθαίνουν πάρα πολύ γρήγορα. Εντυπωσίασε με την αντίδραση της στο θέμα του ψαλιδιού της επιχορήγησης από τον ΟΠΑΠ.
Δηλώνεται ως έδρα το ΟΑΚΑ γιατί αυτό είναι το μοναδικό γήπεδο που πληρεί απόλυτα τις προϋποθέσεις της ΟΥΕΦΑ. Έκανε κίνηση ΜΑΤ στους "σοφούς" της Superleague αναγκάζοντας τους να χάσουν τον ύπνο τους και μόνο στην ιδέα. Τα αδέλφια μπορούν να ετοιμάζονται να πραγματοποιήσουν την μεγαλύτερη εκδρομή της υφηλίου. Και η Αθήνα θα γίνει ασπρόμαυρη από τα ποτάμια της ασπρόμαυρης λάβας που αργά και βασανιστικά θα ρέει σε κάθε σοκάκι της. Αυτό που εμάς μας δημιουργεί ρίγη ανατριχίλας, αυτούς τους λούζει σαν κρύος ιδρώτας. Το πιο πιθανό είναι να ανέβουν οι ίδιοι να κουβαλούν πηλοφόρι στην 4.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο Ζαγοράκης αναζητά ξένη στοιχηματική εταιρία ως επενδυτή με πολλαπλά οφέλη. Εκεί που αγχωθήκαμε στο πρώτο άκουσμα της είδησης τώρα θα παρακαλάμε να μην δοθούν τα χρήματα γιατί η ομάδα θα βγει πολλαπλά κερδισμένη. Έτσι είναι οι μεγάλοι ηγέτες. Κάθε εμπόδιο το στρέφουν προς όφελος τους. Ο Ζαγοράκης μετατρέπεται σε ένα Μέγα Αλέξανδρο του παραγοντισμού. Ετοιμαστείτε για μεγάλα γλέντια... Μόνο ανάσκελα μπορώ να κοιμηθώ, δύσκολη βραδυά.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΗΚΕ Ο ΣΑΛΠΙ

Επιτέλους η πολυαναμενόμενη ανακοίνωση της επιστροφής του Δημήτρη Σαλπιγγίδη πραγματοποιήθηκε πριν από λίγο. Ελπίζουμε τις όποιες αντιδράσεις αδερφών μας στην επιστροφή του παίκτη ( που ειναι σεβαστές βεβαίως από όλους μας ),να τις μετατρέψει σε επευφημίες ο ίδιος ο Σαλπι με την απόδοσή του.

ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΤΑΝΤΙΑ

Ήρθε λοιπόν και το ποθούμενο παγκόσμιο κύπελλο, ο διακαής πόθος διαφόρων Ελληναράδων και πολλών "ειδικών ποδοσφαιράνθρωπων" έγινε πραγματικότητα. Αναλύσεις επί αναλύσεων και εθνικές κορόνες ακούσαμε πολλές και σε μεγάλη ένταση. Όσο δυνατά όμως και αν φωνάξουν οι καλοθελητές , η αλήθεια δεν κρύβεται, η γύμνια μας ειναι πασιφανής σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας. Και δεν αναφέρομαι μόνο στην ποδοσφαιρική ζωή μας.
Λένε ότι το ποδόσφαιρο είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας μας και ο καθρέφτης του ποδοσφαίρου μας είναι η εθνική μας. Και σε μια ξεφτιλισμένη κοινωνία που τη διοικούν λίγοι απατεώνες και όνειρο των πολλών δεν είναι πώς θα βρουν τον τρόπο να ξεφορτωθούν τα λαμόγια, αλλά πώς να γίνουν λαμόγια οι ίδιοι , δεν θα περίμενα κάτι καλύτερο από αυτούς που διαχειρίζονται τις τύχες του ελληνικού αθλητισμού. Σε μια χώρα όπου οι βασικές συνιστώσες της Δημοκρατίας , ισονομία, αξιοκρατία, δικαιοσύνη βιάζονται καθημερινά και ασύστολα και το χειρότερο χωρίς κανένας να διαμαρτύρεται, η "Εθνική" ποδοσφαίρου δε θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση.
Τι όμως άλλαξε από το άγγιγμα του ονείρου το 2004 και φτάσαμε στην απόλυτη ξεφτίλα το 2010; Ένα μόνο πράγμα. Ο Ρεχάγκελ έμεινε πολύ καιρό στην Ελλάδα. Η παντοδυναμία της σήψης και της σαπίλας του κατεστημένου που ταλανίζει από γεννήσεως του το ελληνικό ποδόσφαιρο, που πνίγει τις νέες ιδέες, τη φρεσκάδα και τις δημιουργικές αντροπές, τον αλλοτρίωσε σε τέτοιο βαθμό που έχασε την αξιοπρέπεια του, όχι μόνο σαν προπονητής αλλά και σαν άνθρωπος. Το Σάββατο δεν χάσαμε ένα παιχνίδι, χάσαμε το μέλλον μας. Το Σάββατο έπαιξε η Κορέα με τον Παναθηναϊκό και φυσικά ο Παναθηναϊκός έχασε. Αυτή η Εθνική δεν αντιπροσωπεύει κανέναν Έλληνα. Αν σε αυτή την Εθνική χωράνε παίκτες που δεν κλώτσησαν μπάλα για χρόνια, μόνο και μόνο για να βοηθηθούν να κάνουν μια τελευταία αρπαχτή τότε ας μην μας εκπλήττει η πτωτική πορεία μιας γερασμένης, αν όχι νεκρής, εθνικής, απόρροια της γνωστής αρρωστημένης αθηνοκεντρικής νοοτροπίας. Κανείς δεν αξίζει να παίξει στην εθνική αν δεν παίζει στον Παναθηναϊκό ή τον Ολυμπιακό. Το ταλέντο, η ποδοσφαιρική γνώση, το τσαγανό και κυριότερα οι εμφανίσεις έχουν λιγότερη σημασία από τις δημόσιες σχέσεις και την υποταγή στις βουλές των πέντε μεγαλοπαραγόντων που καταδυναστεύουν το ελληνικό ποδόσφαιρο και την ελληνική δημοκρατία δεκαετίες τώρα. Αν ο Ρεχάγκελ έκανε ό,τι κάνουν όλοι οι ναιναίκηδες, σκύβοντας μπροστά στη χούντα τους, τότε καλά να πάθουμε. Τότε όμως αυτή η εθνική δεν είναι δικιά μου, δεν την θέλω, ας την χαίρονται αυτοί τους οποίους υπηρετεί.

ΕΜΕΙΣ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΖΩΗ ΑΙΤΕ ΔΙΚΕΦΑΛΕ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΟΚ ΜΑΣ

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΟΚ ΜΑΣ

Ο ΠΑΟΚ είναι από τις πιό ιστορικές ομάδες της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης με την ιστορία του να ξεκινά απο το 1875, αφού τότε δημιουργήθηκε η ομάδα "Ερμής" που ήταν η βάση για τον μεγάλο μας ΠΑΟΚ. Ο ΠΑΟΚ έχει βαριά ιστορία και παρακαταθήκη σε αντίθεση με τις περισσότερες ομάδες που απλά είναι αθλητικά σωματεία που δημιουργήθηκαν από λίγους ανθρώπους με σκοπό να αντιπροσωπεύουν την περιοχή τους. Ο ΠΑΟΚ εκτός από ομάδα της προσφυγιάς είναι και η ομάδα των μεταναστών αφού ένα μεγάλο ποσοστό του ΠΑΟΚτσήδικου λαού βρίσκεται σε άλλες χώρες, κυρίως στη Γερμανία, και αυτό γιατί πολλοί κάτοικοι της Βόρειας Ελλάδας έψαχναν παλαιότερα για καλύτερη τύχη. Αν ο ΠΑΟΚ ήταν ομάδα του κέντρου και απολάμβανε της εύνοιας που προκύπτει από αυτό, όπως οι 3 ομάδες του ΠΟΚ (κόκκινη και πράσινη κυρίως..), τώρα θα μιλούσαμε για μια ομάδα με δεκάδες κύπελλα και πρωταθλήματα κυρίως στα δύο μεγάλα αθλήματα (ποδόσφαιρο και μπάσκετ). Γι'αυτό το λόγο όμως ο ΠΑΟΚ έχει δημιουργήσει αυτόν τον τεράστιο κόσμο του που αντιπροσωπεύει την φτωχομάνα Θεσσαλονίκη και γενικότερα την Βόρεια Ελλάδα, αλλά και όλους όσους είναι αηδιασμένοι με τις ομάδες του ΠΟΚ και τους διάφορους τρόπους που αυτές χρησιμοποιούν για να κερδίσουν-κλέψουν πρωταθλήματα και κύπελλα από άλλες ομάδες και κυρίως τον ΠΑΟΚ, ειδικά τα χρόνια που ο ΠΑΟΚ είχε ποδοσφαιρική υπερομάδα για τα ελληνικά δεδομένα, την λεγόμενη "χρυσή εποχή" του ΠΑΟΚ.
Στο πόδόσφαρο από τις αρχές τις δεκαετίας του '70 ο ΠΑΟΚ ήταν ο μόνος που τα έβαλε με τους 3 μεγάλους της Αθήνας, το λεγόμενο πρώην ΠΟΚ, που πάντα έλεγχαν τα κέντρα αποφάσεων που κατοικοεδρεύουν στην Αθήνα και όλες οι αποφάσεις, δίκες, διαιτησίες κτλ ήταν υπέρ τους . Για τον λαό του ΠΑΟΚ δε χρειάζονται πολλά σχόλια αφού είναι γνωστός σε ολόκληρη την Ευρώπη για την ευρηματικότητα και την μαζικότητα του, έχοντας τον περισσότερο λαό με διαφορά από κάθε άλλη ελληνική ομάδα εκτός της χώρας μας, ενώ υπολογίζεται ότι σε όλο τον κόσμο οι ΠΑΟΚτσήδες είναι περίπου στα 2.000.000.

Η ΙΔΡΥΣΗ

O ΠΑΟΚ είναι η ιστορική συνέχεια του Κωνσταντινουπολίτικου αθλητικού και πολιτιστικού Σωματείου «Ερμής», που δημιουργήθηκε από Ρωμιούς της Πόλης το έτος 1875, στην καρδιά της Κωνσταντινούπολης, το Πέρα. Η ανάγκη των Ρωμιών να εκφράσουν και να υποστηρίξουν τον Ελληνισμό τους μέσα στην Τουρκία, τους ώθησε στη δημιουργία του εν λόγω σωματείου. Το 1923 μετά τη Μικρασιατική καταστροφή και τη δραματική προσφυγιά των Ρωμιών της Ιωνίας - αλλά και ολόκληρης της Τουρκίας - οι Ρωμιοί της Πόλης μετονομάζουν το Σωματείο τους από Ερμή σε Περακλούμπ, σύμφωνα με το καινούργιο Σύνταγμα που θεσπίζεται από τον Κεμάλ. Παρόλο το πλήγμα που δέχεται ο Ελληνισμός - ο οποίος αναγκάζεται να πάρει το δρόμο της προσφυγιάς εγκαταλείποντας τις πατρογονικές του κοιτίδες - η Περακλούμπ δίνει τις μάχες της και τις κερδίζει όσο υπάρχουν Ρωμιοί στην Πόλη.
Σαρώνει τα Κύπελλα, αποδεικνύοντας ότι αν και μειονότητα οι Ρωμιοί εξακολουθούν να έχουν ηχηρό παρόν στον αθλητικό τομέα. Αυτό όμως δεν κρατάει για πολύ και οι περισσότεροι αναγκάζονται να φύγουν, αφήνοντας πίσω τους μια ομάδα Κωνσταντινουπολιτών, τα επονομαζόμενα «Πολιτάκια». Εγκαθίστανται στη Θεσσαλονίκη και εν έτει 1926 ιδρύουν τον Πανθεσσαλονίκειο Αθλητικό Όμιλο Κωνσταντινουπολιτών (Π.Α.Ο.Κ., κρατώντας τα σύμβολα της κραταιάς ρωμιοσύνης - το Δικέφαλο του Βυζαντίου - αλλά για χρώματα διαλέγουν το πένθιμο μαύρο (για να συμβολίζει την τραγική ιστορία της Ρωμιοσύνης) αλλά και το αισιόδοξο λευκό που θα τους άνοιγε ένα παράθυρο στο μέλλον - και θα συμβόλιζε τον αγώνα για το αύριο και τις νίκες που θα κατακτούσαν. Αυτή η ιστορία τον καθιστά ουσιαστικά ως ένα από τα αρχαιότερα αθλητικά σωματεία με βαριά παρακαταθήκη ιστορίας!
Το πρώτο καταστατικό του συλλόγου εγκρίθηκε στις 20 Απριλίου 1926, με απόφαση του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης (αριθμ. 822). Ουσιαστικά όμως ο ΠΑΟΚ είχε ιδρυθεί ένα χρόνο νωρίτερα, όταν έλαβε μέρος στο πρωτάθλημα Θεσσαλονίκης και υποβιβάστηκε στη Β΄ Κατηγορία, υποβιβασμός που ανάγκασε τους ιδρυτές του ΠΑΟΚ να ενισχύσουν την ομάδα.

Το πρώτο έμβλημα του ΠΑΟΚ (1926) ήταν το τετράφυλλο τριφύλλι και το πέταλο. Τα φύλλα ήταν πράσινα και πάνω από το καθένα ήταν χαραγμένα τα αρχικά της λέξης ΠΑΟΚ. Το σκέφτηκε ο αείμνηστος Κώστας Κοεμτζόπουλος που πήρε την ιδέα από το πακέτο τσιγάρων που κάπνιζε.

Τα ιδρυτικά μέλη ήταν: Α. Αγγελόπουλος, Α. Αθανασιάδης, Κ. Αναγνωστίδης, Μ. Βεντουρέλλης, Φ. Βυζάντιος (β΄ πρόεδρος), Α. Δημητριάδης, Δ. Δημητριάδης, Ν. Ζουμπουλίδης, Μ. Θεοδοσιάδης, Θ. Ιωακειμόπουλος, Π. Καλπακτσόγλου, Θ. Καρτσαμπέκης, Δ. Κοεμτζόπουλος, Κ. Κοεμτζόπουλος, Π. Κοντόπουλος, Κ. Κρητικός, Μ. Κωνσταντινίδης, Π. Μαλέτσκας, Ι Νικολαίδης, Λ. Παπαδόπουλος, Φ. Σαμαντζόπουλος, Θ. Τσούλκας, Μ. Τσούλκας, Σ. Τριανταφυλλίδης, Τ. Τριανταφυλλίδης (που ήταν και ο πρώτος πρόεδρος).

Το πρώτο διοικητικό συμβούλιο του ΠΑΟΚ 1926-1927 αποτελούνταν από:
1) Πρόεδρος: Τ. Τριανταφυλλίδης,
2) α' αντιπρόεδρος: Π. Καλπακτσόγλου,
3) β' αντιπρόεδρος: Αθ. Αθανασιάδης,
4) γενικός γραμματέας: Κ. Κρητικός,
5) Ειδικός Γραμματέας, Μ. Τσούλκας,
6) ταμίας: Θ. Ιωακειμόπουλος,
7) έφορος ποδοσφαίρου: Α. Αγγελόπουλος,
8) σύμβουλοι: Μ. Κωνσταντινίδης και
9) Σ. Τριανταφυλλίδης.

Αμέσως μόλις συστάθηκε ο ΠΑΟΚ και μετά από δύο μήνες προετοιμασίας, αποφασίστηκε να κατέβει η ομάδα σε αγώνες με τις υπόλοιπες ομάδες της Θεσσαλονίκης. Η λαχτάρα όλων να δουν τη νέα ομάδα αγωνιζόμενη, οδήγησε πολύ κόσμο στο γήπεδο του Ηρακλή (στις 26 Ιουλίου 1925), τον οποίο και νίκησε με 2-1. Δυο βδομάδες αργότερα όμως ο ΠΑΟΚ έχασε από τον πρωταθλητή Θεσσαλονίκης Άρη, με 5-2.

Tο 1927 ακούγεται ο πρώτος Ύμνος του ΠΑΟΚ: "Είμαστε εμείς της Πόλης τα παιδιά τα παινεμένα, που παίζουμε τη μπάλα ξακουσμένα, έχουμε περίσσια χάρη, που δεν την έχει ομάς καμία άλλη. Το σύστημά μας είναι πάσα-πάσα, στο τέλος της σεζόν θα κάνουμε την ...κάσα, να δούμε πόσα γκολ μας έχουν δώσει, και πόσα εμείς τους έχουμε φουσκώσει. Τα έχουμε όλα, όλα, όλα, σκάρες, παπούτσια, παντελόνια, μαύρη φανέλα κι επιγονατίδες, για να τρελαίνονται οι ...δεσποινίδες. Δεν φοβόμαστε κανέναν, Άρη ούτε Ηρακλή, γιατί έχουμε αρχηγό μας Βεντουρέλλη μερακλή."
Tο όραμα των ιδρυτών αλλά και των φίλων της ομάδας για τη δημιουργία έδρας πήρε σάρκα και οστά το 1928, έπειτα από πολλή προσπάθεια και έτσι στις 12 Δεκεμβρίου 1930 εγκαινιάστηκε το γήπεδο του Συντριβανίου, η πρώτη έδρα της ομάδος. Ακολούθησε φιλικό παιχνίδι με τον Άρη, που έληξε με νίκη 2-1 του γηπεδούχου.

Tο πρώτο επαγγελματικό συμβόλαιο, αποτελεί ιστορικό ντοκουμέντο: υπογράφηκε από το Σύλλογο στις 5 Σεπτεμβρίου 1928. Σύμφωνα με αυτό, ο ποδοσφαιριστής Ετιέν, ο οποίος είχε έρθει από το Σύλλογο ΠΕΡΑΚΛΟΥΜΠ της Κωνσταντινούπολης, θα εισέπραττε μηνιαίως 4.000 δρχ. Το συμβόλαιο υπογράφηκε από τον Ιατρό κ. Μελετίου (Πρόεδρο του ΠΑΟΚ) και από το Γενικό Γραμματέα, κ. Σακελλαρόπουλο.

Η ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΕΚ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Ιστορική μπορεί να θεωρηθεί η απόφαση της συγχώνευσης με την ΑΕΚ Θεσσαλονίκης. Μέχρι τις 20 Μαρτίου 1929 κράτησε ο ανταγωνισμός και η αντιπαλότητα των δύο αδερφών σωματείων. Τότε ο πρόεδρος του πολιτικού σωματείου της Ενώσεως Κωνσταντινουπολιτών, γιατρός Καραμαούνας, πέτυχε τη συγχώνευση των δύο προσφυγικών ομάδων της Θεσσαλονίκης. Πρωτεργάτες της ιδέας και της υλοποίησής της ήταν οι Φανούριος Βυζάντιος και Παντελής Καλπακτσόγλου, που αποσκίρτησαν από την ΑΕΚ (την Αθλητική Ένωση Κωνσταντινουπολιτών της Θεσσαλονίκης), η οποία είχε ιδρυθεί την περίοδο 1924-25 από τους πρώτους πρόσφυγες που ήρθαν στη Θεσσαλονίκη από την Κωνσταντινούπολη το 1922. Στο σημείο αυτό, σημαντικό θα ήταν να αναφέρουμε πως μέλη της ΑΕΚ Θεσσαλονίκης, πήραν το δρόμο για την πρωτεύουσα, όπου και δημιούργησαν τη σημερινή ΑΕΚ.
Μετά τη συγχώνευση με την ΑΕΚ, το 1929, ο ΠΑΟΚ αλλάζει και έμβλημα. Το νέο έμβλημα έγινε ο Αετός - που παραμένει ως σήμερα - και συμβολίζει την προέλευση του συλλόγου και την επάνοδο της μνήμης στις ρίζες και την κληρονομιά των προσφύγων (Βυζάντιο και Κωνσταντινούπολη). Ο Αετός κρατούσε ένα σπαθί και μία κορώνα, με τα δύο κεφάλια να ατενίζουν την Ανατολή και τη Δύση. Η διαφορά του εμβλήματος από αυτό της ΑΕΚ - που είναι και το σύμβολο της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας - είναι πως του ΠΑΟΚ έχει τα φτερά του κλειστά, σε ένδειξη του μακροχρόνιου πένθους, λόγω του ξεριζωμού από την πατρίδα.
Τα έτη 1931-1932 δούλεψε στο Δικεφάλο ο πρώτος ξένος προπονητής στην ιστορία της ομάδας, ο Γερμανός Ροδόλφος Γκάνσερ.

ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ 1940,1950

Μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και την περίοδο της Κατοχής, στις αρχές της δεκαετίας του ΄50 αρχίζουν να γράφονται οι χρυσές σελίδες της ιστορίας του "Δικέφαλου του Βορρά". Δημιουργούνται τα περίφημα "τσικό" του Βίλλυ, ενός Αυστριακού προπονητή (1950-52) που φόρεσε τη φανέλα του ΠΑΟΚ στην περίοδο 1931-32, από τα οποία ξεπήδησαν μεγάλα ονόματα που άφησαν εποχή (Λέανδρος, Συμεωνίδης, Γιαννέλος, Μαργαρίτης, Γιώργος Χαβανίδης κ.α.).
Το 1953 γεννιέται η χρυσή εποχή του ΠΑΟΚ. Στις μεταγραφές του καλοκαιριού έρχονται οι Κουϊρουκίδης, Πετρίδης, Πρόγιος, Γερούδης, Κεμανίδης, Χουρβουλιάδης, Χασιώτης και Αγγελίδης. Ο ΠΑΟΚ γίνεται πανίσχυρος και αναδεικνύεται πρωταθλητής Θεσσαλονίκης για τρία συνεχόμενα χρόνια και είναι άξιος εκπρόσωπος της συμπρωτεύουσας στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα. Η θρυλική τριπλέτα Γιεντζή, Κουϊρουκίδη, Παπαδάκη, έμεινε στην ιστορία!

Κάπου το 1957, οι ιθύνοντες της ομάδας οραματίζονται ένα νέο γήπεδο αντάξιο των επιδιώξεων της ομάδας, μιας και το παλιό γήπεδο είχε απαλλοτριωθεί. Η έρευνα για το χώρο οδήγησε στην επιλογή μιας έκτασης η οποία ανήκε στο Ταμείο Εθνικής Αμύνης στην περιοχή της Τούμπας που πέρα από την ελευθερία του χώρου που προσέφερε η γειτονιά αυτή της Θεσσαλονίκης ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τους Μικρασιάτες πρόσφυγες. Τελικά, χώρος 30 στρεμμάτων παραχωρείται στον ΠΑΟΚ έναντι σημαντικού αντιτίμου και αρχίζει η ανέγερση του γηπέδου. Σημειωτέο ότι εκδόθηκε λαχείο υπέρ της ανεγέρσεως του νέου Σταδίου, του οποίου τα εγκαίνια έγιναν στις 6 Σεπτεμβρίου 1959 από τον υπουργό Εθνικής Άμυνας κ. Γ. Θεμελή. Πριν το εναρκτήριο λάκτισμα, ένα αεροπλάνο της πολεμικής αεροπορίας έκανε τη ρίψη μιας μπάλας, ως συμβολική δωρεά του στρατού. Με νέο μεγάλο γήπεδο ο ΠΑΟΚ είναι έτοιμος, προ των πυλών της Α΄ Εθνικής που καθιερώθηκε τον Οκτώβριο του 1959, να αρχίσει μια λαμπερή πορεία, που διαρκεί ως σήμερα.
Στην πρεμιέρα του πρώτου πρωταθλήματος της Α΄ Εθνικής κατηγορίας (25 Οκτωβρίου 1959) ο ΠΑΟΚ υποδέχτηκε στην Τούμπα το Μέγα Αλέξανδρο Κατερίνης και τον νίκησε με σκορ 3-1. Οι πρώτοι 11 παίχτες που απάρτιζαν την ομάδα εκείνη ήταν, προπονητής: Ζάρκο Μιχαήλοβιτς (Γιουγκοσλάβος) - ομάδα: Πρόγιος, Χασιώτης, Ραπτόπουλος, Γιαννέλος, Κεμανίδης, Χαβανίδης, Λέανδρος, Κιουρτζής, Κουϊρουκίδης Σαλούστο, Νικολαϊδης.

ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ 1960 - 2000

Ακολουθεί μια δεκαετία, στη διάρκεια της οποίας η ομάδα του Δικέφαλου κινήθηκε σε μια μετριότητα. Θα μπορούσε να πει κανείς πως ήταν σαν να συγκέντρωνε δυνάμεις για το μεγάλο ξέσπασμα της δεκαετίας του '70, όταν και η ομάδα καθιερώθηκε ως μια από τις καλύτερες που πέρασαν ποτέ από τα Ελληνικά γήπεδα. Με παίκτες που τα ονόματά τους είναι και ήταν θρύλος στην ποδοσφαιρική Ελλάδα. Ήταν η ομάδα και οι παίκτες που δημιούργησαν τα ρεκόρ εκείνα,τα οποία ακόμα και σήμερα φαντάζουν δύσκολα να καταρριφθούν. Με το σύνολο που έχτισε ο ΠΑΟΚ, κατάφερε να χτυπήσει τις Αθηναϊκές παραδοσιακές ποδοσφαιρικές δυνάμεις και κατέκτησε δύο κύπελλα το 1972 και το 1974 και ένα πρωτάθλημα το 1976, ενώ θα μπορούσε να κατακτήσει ακόμα περισσότερα τρόπαια, αν οι καταστάσεις ήταν διαφορετικές. Ο ΠΑΟΚ καθιερώθηκε σαν η μεγάλη ομάδα του Βορρά, με τους χιλιάδες φανατικούς οπαδούς. Στην Ευρώπη ξεχωρίζει η εκπληκτική πορεία του 1973-74, όπου καταφέρνει να προκριθεί στα προημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων, όπου και αποκλείεται από την Ιταλική Μίλαν. Η πολύ καλή πορεία συνεχίστηκε και τη δεκαετία του '80, με πολύ λίγες αποτυχημένες χρονιές. Το αποκορύφωμα έρχεται στα μέσα της δεκαετίας, όπου το 1985 κατακτά το δεύτερο πρωτάθλημα Ελλάδος και το πρώτο επαγγελματικό, αφού το Ελληνικό ποδόσφαιρο είχε αλλάξει κατεύθυνση προς τον επαγγελματισμό.

Χαρακτηριστικό της δεκαετίας του '80, είναι ο υπέρμετρος φανατισμός των οπαδών, ο οποίος ξεπερνά κάθε προηγούμενο και αρχίζει να περνάει τις πύλες της Ελλάδας ως πανευρωπαϊκό φαινόμενο. Η υπερβολική αγάπη των οπαδών όμως έχει και την αρνητική πλευρά, αφού μεταφράζεται αρκετές φορές σε επεισόδια, τα οποία επιφέρουν τιμωρίες. Στην Ευρώπη ο ΠΑΟΚ πραγματοποιεί μια συγκινητική εμφάνιση με την ομάδα της Μπάγιερν, όπου και αποκλείεται στα πέναλτι, αφήνοντας στη μνήμη όλων των Ελλήνων μια από τις καλύτερες εμφανίσεις των ομάδων μας στα κύπελλα της Ευρώπης. Η δεκαετία του '90 αρχίζει πολύ καλά, κρατώντας τον ΠΑΟΚ μέσα στις τρεις καλύτερες ομάδες της Ελλάδας. Στιγματίζεται όμως από την πολύ μέτρια ως κακή πορεία του Δικέφαλου, την εποχή που πρόεδρος της ομάδας ήταν ο Θ. Βουλινός, ο οποίος ήρθε σε απευθείας σύγκρουση με τους οργανωμένους οπαδούς, ύστερα από το σοβαρά επεισόδια στον αγώνα ΠΑΟΚ-Παρί Σεν Ζερμέν, τα οποία οδηγούν τον ΠΑΟΚ στην απομόνωση και τον οικονομικό μαρασμό. Το 1996 επήλθε η αλλαγή που ζητούσαν οι φίλαθλοι το ΠΑΟΚ.

Ο Θωμάς Βουλινός, έδωσε τη σκυτάλη στον Γιώργο Μπατατούδη και μια νότα αισιοδοξίας ήταν διάχυτη στη Θεσσαλονίκη. Πολλές μεταγραφές γνωστών παικτών (Ζήσης Βρύζας, Σπύρος Μαραγκός, Κώστας Φρατζέσκος και άλλοι) έγιναν από την πρώτη σεζόν. Ο ΠΑΟΚ το 1997 βγήκε επιτέλους στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ με προπονητή τον Άγγελο Αναστασιάδη, στο ντεμπούτο του στον πάγκο του ΠΑΟΚ. Και η επανεμφάνιση της ομάδας, συνοδεύτηκε από τον ηχηρό σε όλη την Ευρώπη αποκλεισμό της φημισμένης Άρσεναλ.
Την επόμενη χρονιά ο Αναστασιάδης εκδιώχθηκε, με τον Μπλαχίν να παραλαμβάνει τη σκυτάλη για λίγους μήνες, αφού ο Άγγελος ζητήθηκε επιτακτικά από τους φιλάθλους να επιστρέψει. Έμεινε άλλη μια σεζόν, για να τον διαδεχθεί ο Άρι Χάαν και το Δεκέμβρη του 1999, ο Ντούσαν Μπάγεβιτς αναλαμβάνει τα ηνία.

ΔΕΚΑΕΤΙΑ 2000 - ΤΩΡΑ

Ο ΠΑΟΚ παγίωσε τη θέση του ανάμεσα στις ομάδες που έβγαιναν κάθε χρόνο στην Ευρώπη, αλλά πλέον αυτό δεν ήταν αρκετό. Η συμμετοχή στο Champions League ήταν ο επόμενος στόχος. Το επόμενο βήμα, έγινε μόλις το 2001, με την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας μετά από 25 χρόνια, σε έναν αξέχαστο τελικό κόντρα στον Ολυμπιακό. Ο ΠΑΟΚ διέσυρε στη Νέα Φιλαδέλφεια τους πρωταθλητές με 4-2. Ωστόσο, τα οικονομικά προβλήματα συνεχίζονταν και ήταν τροχοπέδη για την προσπάθεια της ομάδας να επιτύχει μεγαλύτερους στόχους.
Το καλοκαίρι του 2002 και πάλι στον πάγκο του ΠΑΟΚ, βρίσκεται ο Άγγελος Αναστασιάδης. Η σεζόν τελείωσε με έναν ακόμη μεγάλο θρίαμβο, με την κατάκτηση του Κυπέλλου για δεύτερη φορά σε τρία χρόνια (στο γήπεδο της Τούμπας με 1-0 επί του Άρη). Η επόμενη σεζόν όμως, ήταν αυτή που «φιλοξένησε» την υπέρβαση. Παρότι το καλοκαίρι έφυγαν βασικοί και σημαντικοί ποδοσφαιριστές (Γεωργιάδης, Οκκάς, Καφές), ο ΠΑΟΚ κατάφερε να εξασφαλίσει την συμμετοχή του στα προκριματικά του Champions League, καταλαμβάνοντας την τρίτη προνομιούχο θέση.
Στον πρώτο αγώνα για τα προκριματικά του Champions League που έγινε στην Τούμπα με αντίπαλο της Μακάμπι Τελ-Αβιβ, ο ΠΑΟΚ χρησιμοποίησε τιμωρημένο παίκτη (τον Κύπριο Λιάσο Λουκά) και έχασε τον αγώνα στα χαρτιά με 0-3. Έτσι κι αλλιώς όμως αγωνιστικά ο ΠΑΟΚ ηττήθηκε με 1-2 αφού η ομάδα, παρά του ότι θα αγωνιζόταν όπως όλοι πιστεύαμε στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση της Ευρώπης, δεν είχε ενισχυθεί καθόλου, καθώς σύμφωνα με τα λεγόμενα του τότε προπονητή μας "ο ΠΑΟΚ είχε 22 ισάξιους ποδοσφαιριστές..". Εκείνο το λάθος ακόμα βαραίνει τον προπονητή Άγγελο Αναστασιάδη, που αν και ο καλύτερος όλων των εποχών του ΠΑΟΚ, κάλυψε την ανύπαρκτη διοίκηση τότε και δε μίλησε ποτέ στον κόσμο για τα πραγματικά προβλήματα της ομάδας, μετατρέποντας το όνειρο σε εφιάλτη για τους χιλιάδες φιλάθλους του ΠΑΟΚ.
Το καλοκαίρι του 2007 πρόεδρος στον ΠΑΟΚ αναλαμβάνει ο, μέχρι τότε ποδοσφαιριστής της ομάδας, Θοδωρής Ζαγοράκης και μαζί με διοίκηση που απαρτίζεται από καθαρούς ΠΑΟΚτσήδες βάζουν στόχο να εξυγιάνουν οικονομικά το Δικέφαλο του Βορρά και να τον οργανώσουν σωστά σε κάθε επίπεδο.

Ο πρώτος χρόνος επί προεδρίας Ζαγοράκη δεν τελείωσε καλά αγωνιστικά, αφού βρήκε τον ΠΑΟΚ να τερματίζει στην 9η θέση μη παίζοντας καλό ποδόσφαιρο, αλλά και έχοντας κάνει ρεκόρ στην πώληση εισιτήριων διαρκείας για την Βόρεια Ελλάδα με 12.000. Την επόμενη χρονιά ο ΠΑΟΚ κάνει νέο ρεκόρ πωλήσεων στα διαρκείας με 19.159 εισιτήρια, που αν δε σταματούσε πρόωρα την διάθεση τους ίσως να μιλούσαμε και για πανελλήνιο ρεκόρ. Τη φετινή περίοδο ('08-'09) ο ΠΑΟΚ ξεκίνησε πολύ καλά στις πρώτες αγωνιστικές και εκτός από την εξασφάλιση της εξόδου στο κύπελλο UEFA, που πλέον πρέπει να θεωρείται δεδομένο για την ομάδα, ο ΠΑΟΚτσής θέλει την έξοδο στο Champions League, αν όχι φέτος, τουλάχιστον τα επόμενα χρόνια, καθώς και την κατάκτηση ενός πρωταθλήματος στο κοντινό μέλλον που αποτελεί το μεγαλύτερο όνειρο αυτού του τεράστιου λαού.

ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ :

1. Έγκον Πίχατσεκ 30.09.1979 - 27.04.1980
2. Γκιούλα Λόραντ 28.04.1980 - 31.05.1981
3. Αρίστος Φουντουκίδης 01.06.1981 - 21.06.1981
4. Χάιντς Χέερ 06.09.1981 - 26.06.1983
5. Παλ Τσερνάι 04.09.1983 - 06.05.1984
6. Βάλτερ Σκότσικ 23.09.1984 - 02.03.1986
7. Μιχάλης Μπέλλης 03.03.1986 - 15.05.1986
8. Τάις Λίμπρεχτς 07.09.1986 - 06.12.1987
9. Μιχάλης Μπέλλης 07.12.1987 - 15.05.1988
10. Ρίνους Ισραελ 11.09.1988 - 22.01.1989
11. Νίκος Αλέφαντος 23.01.1989 - 09.04.1989
12. Σταύρος Σαράφης 10.04.1989 - 21.05.1989
13. Ρομπ Γιάκομπς 17.09.1989 - 23.12.1990
14. Χρήστος Τερζανίδης 24.12.1990 - 02.06.1991
15. Μίροσλαβ Μπλάζεβιτς 01.09.1991 - 22.03.1992
16. Γιάννης Γούναρης 23.03.1992 - 07.06.1992
17. Λιούπκο Πέτροβιτς 06.09.1992 - 24.01.1993
18. Σταύρος Σαράφης 25.01.1993 - 30.01.1993
19. Όλεγκ Μπλαχίν 07.02.1993 - 27.02.1994
20. Σταύρος Σαράφης 28.02.1994 - 28.04.1994
21. Αρι Χάαν 28.08.1994 - 01.10.1995
22. Σταύρος Σαράφης 02.10.1995 - 26.11.1995
23. Ντράγκαν Κοκότοβιτς 27.11.1995 - 04.02.1996
24. Μιχάλης Μπέλλης 05.02.1996 - 05.05.1996
25. Γκίντερ Μπένγκτσον 06.05.1996 - 01.12.1996
26. Χρήστος Αρχοντίδης 02.12.1996 - 02.02.1997
27. Αγγελος Αναστασιάδης 03.02.1997 - 17.05.1998
28. Όλεγκ Μπλαχίν 22.08.1998 - 29.09.1998
29. Αγγελος Αναστασιάδης 30.09.1998 - 07.02.1999
30. Αρι Χάαν 08.02.1999 - 28.11.1999
31. Σταύρος Σαράφης 29.11.1999 - 29.12.1999
32. Ντούσαν Μπάγεβιτς 01.01.2000 - 08.05.2002
33. Αγγελος Αναστασιάδης 25.08.2002 - 26.09.2004
34. Ρολφ Φρίνγκερ 27.09.2004 - 13.02.2005
35. Νίκος Καραγεωργίου 17.02.2005 - 16.09.2005
36. Γιώργος Κωστίκος 17.09.2005 - 20.02.2006
37. Ίλιε Ντουμιτρέσκου 21.02.2006 - 3.10.2006
38. Σταύρος Σαράφης 3.10.2006 - 12.10.2006
39. Μόμτσιλο Βούκοτιτς 13.10.2006 - 22.1.2007
40. Γιώργος Παράσχος 22.1.2007 - 3.09.2007
41. Φερνάντο Σάντος 6.09.2007 - τώρα

ΤΙΤΛΟΙ :

ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ:
Πρωταθλήματα Ελλάδος: 1976, 1985
Κύπελλα Ελλάδος: 1972, 1974, 2001, 2003
ΜΠΑΣΚΕΤ:
Πρωταθλήματα Ελλάδος: 1959, 1992
Κύπελλα Ελλάδος: 1984, 1995, 1999
Κύπελλο Κόρατς: 1994
Κύπελλο Ευρώπης: 1991
ΧΑΝΤΜΠΟΛ:
Πρωτάθλημα Ελλάδος: 2009
ΑΡΣΗ ΒΑΡΩΝ:
Πρωτάθλημα Ελλάδος: 2006
ΠΥΓΜΑΧΙΑ:
Πρωταθλήματα Ελλάδος: 2003, 2007
ΚΟΛΥΜΒΗΣΗ:
Πρωτάθλημα Ελλάδος ΟΠΕΝ : 1987
ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ:
Πρωταθλήματα Ελλάδος: 2002, 2006, 2007, 2008, 2009
Κύπελλα Ελλάδος: 2002

ΣΤΙΒΟΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ:
Πρωταθλήματα Ελλάδος Ανοιχτού Στίβου:1976, 1977, 1982

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΑΟΚ ΛΕΜΕΣΟΥ

ΛΕΜΕΣΟΣ ΤΟΥΜΠΑ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ

Ο δικέφαλος αητός, το μαύρο και το άσπρο, ο ναός. Η ιστορία του Έθνους, της Πόλης, της Θεσσαλονίκης. Οι πρώτες εξορμήσεις και οι τσάρκες στην πλατεία Ναυαρίνου. Η πρώτη επίσκεψη στην Τούμπα. ΠΑΟΚ.

Η επιστροφή. Η προσπάθεια διατήρησης της προσωπικής μας ιστορίας. Η συνέχεια μας. Οι πρώτες προσπάθειες δημιουργίας ενός συνδέσμου. Για να γιορτάζουμε μαζί, να ζούμε τις στιγμές. Αποτυχημένες. Ξανά. Και ο επιμένων νικά.

Ο σύνδεσμος στην πόλη που μας γέννησε είναι γεγονός.
ΠΑΟΚ μια ζωή.

Και η ζωή μας συνεχίζεται στο δικό μας σπίτη. Και η ιστορία, μας δείχνει τον δρόμο. Την δημιουργεί η ιδέα της ομάδας μας, ο κόσμος του ΠΑΟΚ, η διοίκηση, τα παλληκάρια που φοράν την φανέλλα του ΠΑΟΚ στο γήπεδο.

Ευχαριστώ ΠΑΟΚ.